Book Description

‘ස්වාමීනි, තුන් කල්ම දන්නා ඔබවහන්සේ වෙත රැඳීම ප්‍රඥාගෝචර වන්නේ ය. මට කිසිදු බියක් සැකයක් නොමැති ව ඔබ වහන්සේ සෙවණෙහි රාත්‍රිය ගත කළ හැකි ය.’ ‘ඇයි දරුව ඔබ අන් සෙවණක පිහිට පතන්නේ?’ ‘ස්වාමීනි, කිසිත් නොපෙනෙන අඳුර ය. අඳුරේ බොහෝ සම්බාධක උපදී. අසිපතක් බොටුවට ළං වූව ද රුදුරු නාගයෙක් පෙණ ගොබය නඟා දෙ පා අතරේ පසුවුව ද නො පෙනේ. ඔබ වහන්සේට සියලු සම්බාධක දුර සිට පෙනෙන හෙයින් ඔබ වහන්සේ සමීපයේ පසුවන මට බියක් නැත.’ ‘දරුව, ඔබටත් වුවමනා නම් අඳුර විනිවිද දැකිය හැකි නැණසක් ලද හැකියි.’ නාලක බුදුන් වහන්සේට එකත්පස් ව හිඳ අඳුරේ පසුවෙමින් අඳුර ගැන ම කතාකෙළේ ය...”